7 بهمن ماه 1392

سلام دخمل مامانی.خوبی عزیزم.این روزا که دیر به دیر واست مینویسم اتفاق

خاصی نبوده خوشکلم.فقط اینکه کم کم به بفکر راه رفتن افتادی و وقتی میگم یا

علی مامانی بلند شو وایسا میری یه جایی خودت دوست داری دستو میذاری رو

زمینو اروم اروم بلند میشی.بعدم کلی میخندی و من و بابایی رو نیگا میکنی که

واست دست بزنیم و افرین بگیم.

قربونت برم از یه سالگی 6 تا دندون داری و هنوزم بیشتر نشده.

قشنگم این روزا خوب غذا نمیخوری نمیدونم چرا.اما دیروز و دیشب یه کم تب

داشتی که بهت شربت دادم بهتر شدی و امروز تب نکردی.

قربونت برم مریض نشی که مامانی میمیره عسلم.