16 تیر ماه 1392

سلام دختر قشنگم.الهی که مامان فدات شه

اومدم 7 ماهگیتو بهت تبریک بگم.عروسکم.

هفت ماهه که همه زندگیم شدی.با وجود تو دیگه هیچی اذ خدا نمیخوام.

هر بار که خنده هاتو دیدم توی این چند ماه خدا رو شکر کردم که منو لایق تو رو داشتن کرد.

 ارمیتای من چند روزه که وقتی با خودت داری حرف میزنی و بازی میکنی دددددد میگی.دلم میخواد بخورمت.

انقد بهت وابسته شدم که پیش هیچکس نمیزارمت.یه وقتایی که با خاله میریم خرید مامان جون میگن که

ارمیتا رو بذار پیشم.منم الکی میگم گریه میکنه نمیتونی ارومش کنی.دخملیمو با خودم میبرم با وجود اینکه

دستم درد میگیره و دیگه توان راه رفتن واسم نمیمونه اما خیالم راحته که پیش خودمی.

قربون نشستنت برم که دیگه بدون اینکه به من تکیه کنی میشینی.